Przejdź do zawartości

Przestrzeń Traubego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Przestrzeń półksiężycowata Traubego (ang. Traube's semilunar space) – w anatomii topograficznej, jest to przestrzeń zawarta między:

W badaniu jamy brzusznej obecność i wielkość przestrzeni Traubego ocenia się opukiwaniem. Nad przestrzenią tą odgłos opukowy ma charakter bębenkowy.

Zmniejszenie przestrzeni półksiężycowatej od góry może świadczyć o wysiękowym zapaleniu opłucnej. Ma ona kształt półksiężycowaty, szerokość przeciętnie 12 mm, i jest odzwierciedleniem obecności gazu w żołądku.

Pojęcie to wprowadził do medycyny Oscar Fraentzel, uczeń i asystent Ludwiga Traubego, który jako pierwszy stwierdził obecność tego zjawiska opukowego[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Witold Eugeniusz Orłowski, Witold Eugeniusz Orłowski, Zarys ogólnej diagnostyki lekarskiej, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1994, ISBN 83-200-1836-6, OCLC 834023865.
  2. Traube's space w bazie Who Named It (ang.)